Петре М. АНДРЕЕВСКИ

Петре М. АНДРЕЕВСКИ е поет, раскажувач и драмски писател. Роден е во Слоештица, Демир Хисар, во 1934 година. Гимназија завршил во Битола, а студирал на Филозофскиот факултет во Скопје, група: југословенска книжевност.










Негови позначајни дела се:
Јазли (поезија);
И на небо и на земја (поезија);
Седмиот ден (раскази);
Дениција (поема);
Богунемили (драма);
Дални наковални (поезија);
Неверни години (раскази);
Време за пеење (драма);
Пофалби и поплаки (поезија);
Пиреј (роман);
Скакулци (роман);
Вечна куќа (поезија);
Небеска Тимјановна (роман);
Сите лица на смртта (раскази);
Последните селани (роман);
Тунел (роман);
Сегашно минато време (есеи).

Има објавено и две книги поезија за деца: Шарам барам и Касни порасни (сликовница). Во 1984 и во 2002 година му излегуваат одбрани дела во пет и во шест тома.

Ги има добиено речиси сите позначајни награди за литература: 11 Октомври, Браќа Миладиновци (двапати), Рациново признание (двапати) и Стале Попов (двапати).
Негови дела се преведени на српски, хрватски, француски, романски, англиски, шпански, јапонски и на други јазици. Застапуван е во сите антологии на македонската поезија и проза.
Беше член на Македонската академија на науките и уметностите (МАНУ) од мај 2000 година.

Почина во Скопје, септември 2006 година.